Wat is fibromyalgie?
De naam fibromyalgie betekent letterlijk 'pijn in spieren en bindweefsel'.
De spieren van het bewegings- en houdingsapparaat voelen constant overprikkelbaar. Onderzoek van de spieren, pezen en gewrichtsbanden waar de pijn voorkomt, toont geen weefselafwijkingen aan. Bloed- en urine-onderzoek tonen eveneens geen afwijkingen.
Naast diffuse (verspreide) pijnen, gevoeld ter hoogte van de spieren en de peesaanhechtingen zijn er nog tal van andere symptomen waarvan vermoeidheid één van de meest voorkomende is. Door de chronische spanning in de spieren is de slaap gestoord én oppervlakkig waardoor je niet kan herstellen en je moe bent bij het opstaan.
Vaak hebben fibromyalgie patiënten ook concentratiestoornissen.
Mensen met fibromyalgie kunnen last hebben van ‘restless legs’. In rust en dus ook ’s nachts in bed, moeten ze de benen steeds verleggen. Ook daardoor wordt de nachtrust verstoord. Patiënten kunnen zich moeilijk ontspannen. Men ziet dat na intense fysieke inspanning - voor iemand met fibromyalgie kunnen dat de gewone dagelijkse activiteiten zijn - de klachten van spierpijn en vermoeidheid toenemen.
Vaak is er een overlap met klachten.
Om de diagnose te stellen, moet aan volgende criteria worden voldaan:
1. diffuse pijnen gedurende minstens 3 maanden
2. minimum 11 duidelijk gevoelige tenderpoints of drukpijnpunten
3. normale sedimentatie, sGOT, reumafactor, ANF, spierenzymen en RX van de sacroiliacale gewrichten
Door de langdurige pijn en vermoeidheid kan men in een spiraal geraken van negatieve gevoelens en hier zijn alle voordelen bewezen om zich tot een goedwerkende zelfhulpgroep aan te sluiten.
Oorzaak?
Een specifieke ‘oorzaak’ voor fibromyalgie is tot nu toe niet gevonden. We kunnen ervan uitgaan dat er verschillende uitlokkende factoren bestaan, die op elkaar inspelen en die een cirkel van problemen en klachten vormen, die uiteindelijk tot fibromyalgie leidt. Een acute ziekte of trauma wordt vaak vermeld als trigger, de uitlokkende factor, van de fibromyalgie-problematiek.
Men gaat er van uit dat er een mechanisme in gang is getreden van overprikkelbaarheid van het gehele zenuwstelsel, vermoedelijk als gevolg van langdurige stress, (over)belasting, geen grenzen kunnen stellen.